![]()
|
Stuur onze coureurs een e-mail:
|
2e Rijder van het BRMvlieg team vrDennis heeft grootte problemen met zijn computer. Hij krijg Vroc nauwlijks tot niet opgestart en over het on-line racen nog maar niet te praten. De wedstrijdleiding heeft al wel een oplossing voor die verveldende probleem maar aangezien de computer van vrDennis zo onvoorspelbaar is is het dus ook niet zeker of dat wel zou helpen en die methode kost ook veel tijd en die tijd heeft vrDennis niet. Dennis van Rooyen verwacht zelf niet al te veel van de race maar denk toch wel punten te kunnen pakken wanneer er andere zullen uitvallen dus daarom vind hij het erg jammer dat ie (waarschijnlijk) niet mee kan doen. Zijn crew gaat nu proberen de computer te formateren en hopen dat het lukt. De deelname voor de race is daarom ook erg onwaarschijnlijk maar je weet nooit.......
BRM-rijder Kim Bootje ziet het nauwelijks zitten om donderdag avond zijn opwachting te maken op Goodwood. Hij heeft nauwelijks kunnnen testen en op het eerste zicht ligt het circuit hem ook niet. Hij speelde zelfs een tijdje met de gedachte zich af te melden, maar plichtsbesef zal het waarschijnlijk toch halen. Het BRoMvlieg-team heeft namelijk elk punt broodnodig en zoals de zaken er nu voorstaan zal zijn ploegmaat ook al niet meedoen. Bovendien geeft Bootje de moed gewoonlijk niet zo snel op. Toch vreest hij voor een soort Anderstorp-vertoning, wat tot nu toe toch het laagtepunt van het seizoen voor hem was... "Ik weet niet of het de wagen is of dat het aan mij ligt, maar het wil hier [Goodwood, nvdr] niet lukken. Ik vermoed dat het hier echter de piloot is die tekort komt, want zelfs met een minder goede wagen zou een tijd onderaan de 1.20's mogelijk moeten zijn, terwijl ik zelfs niet in de buurt kom. Mijn persoonlijk record is voorlopig 1.26.9 en dan weet je het wel. In zulke omstandigheden is het wel bijzonder moeilijk om zich te motiveren, maar ik zal toch proberen door deze zure appel te bijten. Je weet immers nooit wat er zoal in een GP kan gebeuren, en wie weet, met wat meeval en de nodige dosis concentratie, komt er nog een mooi resultaat uit de bus. De reden voor m'n falen ligt eerder voor de hand: ik laat de banden niet voldoende op temperatuur komen, zodat ik er voortdurend af ga. Te ongeduldig dus... Enfin, we zien wel hoe het gaat, maar ik kijk er zeker niet naar uit." Het moge dus duidelijk wezen dat Bootje zich geen illusies maakt en in gedachten al met de tweede seizoenshelft bezig is.
Groot was dan ook m'n verrassing toen ik m'n teamgenoot in m'n spiegels zag, want hij was wel tijdig op het circuit aangekomen. De start zelf was opnieuw niets om over naar huis te schrijven en als laatste vatte ik de eerste bocht aan. Daar kwam het tot een ongeval en ik dacht dat ik er mooi door kon, tot plotseling een shift-r'ende Ferrari vlak voor me kwam staan, zodat ik alsnog bij de crash betrokken werd. Niet leuk. Dan de race zelf. Als je naar m'n rondetijden kijkt, weet je het wel zeker? Ik heb vooral op aankomen gereden en heb voorzichtig gereden. Dat bleek uiteindelijk de juiste tactiek en daardoor behaalde ik m'n hoogste rangschikking tot nu toe. Jammer dat de race geen ronde langer duurde, want Stefan Sigwart was anders een vogel voor de kat geweest. M'n 6de plaats had immers nog beter gekund, indien ik ook niet op 3 ronden van het einde een shift-r had moeten doen. Zo niet had ik op de 5de plaats gestaan. Dus een kleine frustratie eigenlijk. 2 à 3 maal in de eerste bocht in de fout gegaan en dat was het zowat, voor de rest een eerder kalme race, waarin ik door gewoon m'n concentratie niet te verliezen heb kunnen opklimmen en Big John en Roel Poirters achter mij heb kunnen houden. Al bij al dus geen slecht resultaat en ook geen slechte race, enkel het feit dat die 5de plaats net buiten m'n bereik bleef, is een domper op m'n vreugde, want het was beslist mogelijk geweest. Hoger eindigen was onmogelijk.
BRM BRoMvlieg rijder Dennis heeft aangenomen dat het rijden met een zelf geshakelde auto sneller zou zijn. Dennis vertrok daarom al voor een 1e test richting Mexico en beproef daar zijn geluk. De eerste rondje's waren een ramp en vooral bij het terug schakelen kende hij veel problemen vaak spinde zijn auto daardoor en eindigde het in de vangrail. Meestal wist hij de auto nog redelijk te houden zodat het alleen maar de nodige lakschade op liep wat door een potje verf snel was verholpen. Echter in de 1e bocht ging het veel fout. Dennis remde en de auto brak uit naar de 'bovenkant' van de baan en vloog er met een hoge snelheid langs toen dat vaingrail ophield kwam hij nog een stuk muur tegen en maakte een ongeloofelijke vlucht met de bromvlieg. De BRM was compleet verwoest en deed een beroep op zijn 2e auto. Ook daar ging het niet helemaal lekker mee maar liet nadat hij hem redelijk onder controlle had een super tijd zien van: 1:53.942. Het is nog niet zeker dat Dennis ook handmatig gaat schakelen in de race omdat hij de auto nog niet voor de volle 100% onder controlle kan houden. Waarschijnlijk gaat hij op save en laat de computer voor als nog het werk doen. Uiteraart houden we je op de hoogte.
M'n snelste trainingsronde was een waar genot en ik heb me echt vermaakt. Daarbij heb ik Big John een hak gezet door hem in extremis voorbij te gaan. Ik was echt in de wolken met dat resultaat en sta er nu nog steeds wat van versteld. Ik vermoed dat ik wel nog wat sneller had kunnen zijn, maar een klein foutje bij Carrière deed me even in een hoek van 30-45° door het zand rijden. Een extra plaats vooruit had er waarschijnlijk wel niet in gezeten, gezien het tijdsverschil. Wel heb ik later gemerkt dat ik bij Malmèdy eigenlijk later kan remmen dan ik gewoonlijk doe... De race viel alweer tegen. Een rotstart, zodat ik alweer als laatste weg kwam. Dan passeerde ik bij Stavelot minstens 1 Ferrari die stilstond, maar had op dat punt zeker al 2 concurrenten bijgehaald want die zijn me iets later weer gepasseerd. Ik had namelijk -alweer- een aanvaring met de heer Poirters en dit keer was het opnieuw m'n eigen schuld. Te weinig afstand gehouden en zijn remmaneuver verkeerd ingeschat, zodat we er allebei af gingen. Voor de rest reed ik tot 2 ronden voor het einde helemaal alleen, maar dan kwam Big John in zicht. Ik ging het ook effectief voorbij toen hij stilstond op de Raidillon, maar diezelfde ronde maakte ik een fout bij Masta en hij was er alweer langs. In de tweede helft van de laatste ronde naderde ik dan opnieuw met rasse schreden op wat ik dacht dat 2 wagens waren. Net na Blanchimont zag ik in een flits Big John stil staan op de baan, maar het was te laat. Ik kon hem niet meer ontwijken en ben er nagenoeg vol op geknald. Hij was sneller weg en daardoor eindigde ik alsnog laatste. Had ik hem kunnen ontwijken, was ik niet ver achter Roel Poirters gefinished. Op naar Mexico nu en door m'n trainingsresultaat is m'n zelfvertrouwen weer wat opgekrikt. Bovendien vind ik dat een leuk circuit, al weet ik nog niet goed hoe de BRM daarover denkt. Ingewijden verzekeren echter dat dat nogal meevalt. We zien wel. |